Bescheidenheid siert de mens

Bescheidenheid siert de mens

‘Bescheidenheid siert de mens’ is een uitspraak die we allemaal wel kennen. Het is een calvinistische gedachte die mooi past bij onze: “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg!” mentaliteit. Serieus?!

Workshop

De trigger voor dit blog is een gesprek met een collega managementondersteuner deze week. Zij was uitgenodigd voor een workshop, gegeven door één van de managers. Na de workshop gaf ze mij het volgende compliment: “Wat een fijne en waardevolle workshop! Bedankt voor de uitnodiging. Wij managementondersteuners worden hier normaal nooit voor uitgenodigd”. Ik vroeg haar waarom ze nooit werd uitgenodigd en haar antwoord verraste mij niet omdat ik het vaker hoor: niemand denkt eraan om de secretaresses uit te nodigen. Ze werken vaak voor meerdere managers en zorgen voor aanmeldingen, de indeling en bevestiging van verschillende trainingen, maar er wordt eigenlijk nooit gevraagd of ze zelf ook willen meedoen.

Mijn respons was dat ik haar adviseerde het in het vervolg zelf te regelen en aan te sluiten bij één van de teams. Zij ziet immers welke trainingen er georganiseerd worden voor de verschillende managers en teams. Maar volgens haar werkt dat niet zo…

Voorbeelden uit de praktijk

Dit voorbeeld doet me denken aan een uitspraak van vroeger: “Kinderen die vragen, worden overgeslagen”. Maar die uitspraak gaat nu niet meer op! Als je iets wil, zul je het moeten vragen. Dit soort bescheidenheid maakt je onzichtbaar.

Een voorbeeld (uit mijn eigen koker) vast ook herkenbaar voor velen, is dat je je hebt opgegeven voor een training of congres en dat je na een reistijd van drie kwartier aan komt op de trainingslocatie. Vervolgens ga je op de achterste rij zitten, terwijl de eerste rij leeg is. Waarom?

Bescheidenheid

Eén van de meest opvallende aspecten van bescheidenheid is iets waar we goed in zijn, naar buiten toe kleiner en minder belangrijk maken. Waarom doen we dat? Je krijgt credits en de bewijzen liggen er, en toch zeg je: “Ach valt wel mee…” Stom toch?! Er is niets mis mee om een ander te laten bepalen of je kwaliteiten wel of niet iets voorstellen. Dus neem het compliment of schouderklopje in dank aan! Hoe je dat doet, kun je lezen in mijn artikel ‘de kracht van het compliment’.

Profileren

Tegenover bescheidenheid staat ‘profileren’. Dit lijkt tegenwoordig hét woord te zijn. Mensen die zichzelf goed weten te profileren behalen sneller hun doelen en zijn succesvoller. Door het zichtbaar maken van jouw authentieke talent en kwaliteiten, ontwikkel je jezelf als een uniek merk en een unieke persoonlijkheid. Uiteraard wordt het succesvolle bestaan van mensen die zich profileren geëtaleerd op social media voor de gewilde duimpjes, likes, shares en retweets.

Mijn natuurlijke voorkeur voor bescheidenheid botst voortdurend met het mezelf willen profileren. En ik ben niet de enige die een lichte allergie (gelukkig zonder uitslag) heeft ten opzichte van het geroeptoeter op social media. Maar waar komt dit unheimische gevoel vandaan? Als een ander zijn of haar prestaties van de daken wil schreeuwen, is dat prima toch? Laat hen hun eigen koers bepalen..leef en laat leven….

Balans

Juist daar zit nu de crux. Een soort verplichting om mee te doen, want anders ben ik vast niet succesvol en zichtbaar genoeg. Wat me tegenhoudt? Geen likes krijgen op mijn post bijvoorbeeld, last hebben van het imposter syndroom of twijfelen over de content. Ik weet dat dit grote onzin is, maar soms wringt het toch. Volgens collega’s moet ik er maar aan wennen, omdat profileren er nu eenmaal bij hoort en bescheidenheid is prima, maar te bescheiden maakt  je onzichtbaar. Het doet me aan het liedje van Peter Blanker denken (wie kent hem niet….): “Het is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik. Zo stoer, zo charmant en zo aardig, dat zie je in een ogenblik.”

Conclusie

Bescheidenheid heeft een positieve en negatieve lading. ‘Bescheidenheid siert de mens’ klinkt positief, maar als je aan mensen vraagt aan welke woorden ze bij bescheidenheid moeten denken, dan hoor je niet zelden: onzichtbaar, onzeker, oninteressant…

Afsluitend: wees bescheiden tot op zekere hoogte en NOOIT met te ervoor, roeptoeter er zoveel op los als je zelf wil, zorg net zo goed voor jezelf, als dat je ook voor anderen (je manager) zou zorgen en wees gewoon trots op wie je bent en wat je doet!

YOU MATTER.

(Note to self: niet meer druk maken om likes, maar de spotlights opzoeken als ik iets te melden heb waar ik zelf blij van word.)

Heb je nog tips nodig om zichtbaar te worden binnen je eigen organisatie? Neem gerust contact op, want ik heb er genoeg!